Dlaczego w niektorych kręgach o coachingu mówi się źle?
Jeśli interesujesz się rozwojem osobistym, na pewno słyszałaś/słyszałeś niepochlebne opinie o coachingu. Być może zastanawiałaś/zastanawiałeś się, skąd te opinie się biorą. Coaching to model wspierający realizację planów oraz skuteczny sposób osiągania celów biznesowych. Jest z powodzeniem stosowany na całym świecie, a jednak czasem słychać negatywne głosy.
Spotkałam się w social mediach z określeniem „kołczing”, za którym kryją się negatywne praktyki niemające nic wspólnego z profesjonalnym coachingiem. Często słyszę, jak słowo „coaching” jest używane do określenia rozmów dyscyplinujących czy trudnych konwersacji wytykających pracownikom błędy. Z pewnością mylne interpretacje pojęcia coachingu i niezrozumienie, czym właściwie jest proces coachingowy, przyczyniły się do złej opinii.
Brak regulacji i standardów
Jednym z głównych powodów, dla których coaching jest krytykowany, jest brak jednolitych standardów i regulacji w tej branży. Każdy może nazwać się coachem, co prowadzi do sytuacji, w której niekompetentne osoby oferują swoje usługi bez odpowiedniego przygotowania i wiedzy. Do błędnych ocen przyczynia się obecny trend dopisywania do słowa „coaching” określeń, które z coachingiem mają mało wspólnego. Mamy coacha od żywienia, coacha od doboru garderoby, coacha od doboru kolorów. Może nie wypada teraz powiedzieć, że się jest na przykład dietetykiem, więc mówi się „jestem coachem diety”. Takie zlepki słowne powodują brak jasności, a to, mam wrażenie, wprowadza niepewność, brak wiarygodności i brak zaufania.
Niewłaściwe praktyki
Niestety, niektórzy coachowie, albo osoby nazywające się coachami, stosują niewłaściwe metody, które nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, a czasem nawet szkodzą klientom. Przykładem może być stosowanie manipulacji czy narzucanie własnych przekonań zamiast skupiania się na potrzebach klienta.
Kto mówi źle o coachingu?
Klienci z negatywnymi doświadczeniami
Złe doświadczenia klientów, którzy skorzystali z usług niekompetentnych coachów, szybko rozprzestrzeniają się w sieci i wśród znajomych, co wpływa na ogólną reputację branży.
Przykład złego coachingu
Jednym z przykładów złego coachingu jest sytuacja, w której coach, nie mając odpowiedniego przygotowania, zaczyna doradzać klientowi w sprawach zdrowotnych czy psychologicznych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji. Innym przykładem jest coach, który skupia się bardziej na własnych przekonaniach i celach niż na potrzebach i celach klienta.
Czego się wystrzegać i co nie jest dobrą praktyką?
1. Brak odpowiedniego wykształcenia i certyfikacji
Wybierając coacha, warto zwrócić uwagę na jego wykształcenie i certyfikaty. Coach bez odpowiednich kwalifikacji może nie być w stanie zapewnić wysokiej jakości usług.
2. Niezgodność z etyką zawodową
Coach, który narusza zasady etyki zawodowej, np. manipuluje klientem, narusza jego prywatność czy narzuca swoje przekonania, nie jest godny zaufania. Ważne jest, aby coach przestrzegał zasad etycznych i był transparentny w swoich działaniach.
3. Brak jasno określonych celów i planu działania
Dobra praktyka coachingowa zakłada jasno określone cele i plan działania, który jest dostosowany do potrzeb klienta. Coach powinien regularnie monitorować postępy i dostosowywać swoje metody, aby zapewnić jak najlepsze rezultaty procesu.
Nie ma lepszej metody na sprawdzenie, jak działa coaching, niż poddanie się procesowi. Jeśli masz cel, szukasz zmiany zawodowej – znajdź coacha, któremu zaufasz, i spróbuj!